Հի­սուս բա­ցում է ի ծնե կույ­րե­րի աչ­քե­րը և խու­լու­համ­րե­րին լսե­լու և խո­սե­լու հնա­րա­վո­րու­թուն է տա­լիս:

Տերն ա­սաց. «Ե­թե Սո­դո­մում` այդ քա­ղա­քում, գտն­վի հի­սուն ար­դար, հա­նուն նրանց Ես կխ­նա­յեմ ամ­բողջ քա­ղա­քը»:

Սի­րե­լի­նե՛ր, Մայր ե­կե­ղե­ցուց դուրս գտն­վող քրիս­տո­նյա խմ­բա­վո­րում­նե­րը մեծ մա­սամբ չու­նեն նն­ջե­ցյալ­նե­րի խոր­հուր­դը և այդ խոր­հր­դից այն­քան էլ բան չեն հաս­կա­նում: Սա­կայն այդ ա­մե­նի մա­սին կան հին և նոր կտա­կա­րան­նե­րում:

«Ար­դարև, ա­նի­րավ խոր­հուրդ­նե­րը բա­ժա­նում են մար­դուն Աստ­ծուց, ո­րով­հետև Աստ­ված վկա է նրա ներ­քին ցան­կու­թյուն­նե­րին, նրա սր­տի ճշ­մա­րիտ վե­րա­կա­ցուն է և նրա լեզ­վի ուն­կն­դի­րը, և Նա, ով պա­հում է ա­մեն ինչ, գի­տի, թե ով ինչ է բար­բա­ռում:

Ար­դարև, Աստ­ված մահ չի ստեղ­ծել, և Նա չի ու­րա­խա­նում ող­ջե­րի կորս­տյան հա­մար: Նա ա­մեն ինչ հաս­տա­տել է լի­նե­լու հա­մար, և աշ­խար­հի գոր­ծե­րը փր­կու­թյան հա­մար են: Ո՛չ մա­հա­բեր թույն կա նրանց մեջ, ո՛չ էլ դժոխ­քի թա­գա­վո­րու­թյուն՝ երկ­րի վրա, քան­զի ար­դա­րու­թյունն ան­մահ է:

-Մայ­րիկ, դի­մա­կի տակ օ­դը քիչ է, չէ՞: -Հա, բա­լիկս, քիչ է: -Եվ ե­ղածն էլ օ­դի թա­փոն է, չէ՞, ոչ թե մա­քուր օդ: -Հա, բա­լիկս, օ­դի թա­փոն է:

Մի ա­ռի­թով սա­տա­նա­յա­պաշտ­նե­րից մեկն ա­սել է. «Կտ­րիր մար­դուն իր պատ­մու­թյու­նից և նրան կկտ­րես իր ողջ ան­ցյա­լից և ա­պա­գա­յից. նա քո ձեռ­քում կդառ­նա այն, ինչ դու ցան­կա­նում ես»:

Տերն ա­սաց. «Ե­թե Սո­դո­մում` այդ քա­ղա­քում, գտն­վի հի­սուն ար­դար, հա­նուն նրանց Ես կխ­նա­յեմ ամ­բողջ քա­ղա­քը»:

Հար­գե­լի վե­հա­փառ, ես ոչ ան­վա­նի գրող եմ, բա­նաս­տեղծ կամ հրա­պա­րա­կա­խոս, կամ քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ, այլ շար­քա­յին մտա­վո­րա­կան, ո­րին հա­տուկ են ազ­գա­յին մտա­ծե­լա­կեր­պը, ա­ռողջ բա­նա­կա­նու­թյու­նը, նաև հա­յին հա­տուկ հան­դգ­նու­թյու­նը, բայց ոչ քյալ­լա­գյո­զու­թյու­նը, ո­րը բխում է լոկ ազ­գա­յին շա­հից ել­նե­լով:

Օ­ձու­նի հոգևոր հո­վիվ տեր Վր­թա­նես քա­հա­նա Բա­ղա­լյա­նը «Հայ Ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյուն» ա­ռար­կան դպ­րո­ցից հա­նելն ա­նար­դա­րա­ցի է հա­մա­րում թե՛ Հա­յաս­տա­նյայց Ա­ռա­քե­լա­կան Սուրբ Ե­կե­ղե­ցու, թե՛ հա­յոց գրի, դպ­րու­թյան և մա­տաղ սերն­դի հան­դեպ։ «Ինքս դպ­րո­ցա­հա­սակ չորս ե­րե­խա­յի հայր եմ, ու կա­րող եմ փաս­տել՝ ա­ռար­կան ոչ միայն իմ, այլև բազ­մա­թիվ ե­րե­խա­նե­րի ա­մե­նա­սի­րած ա­ռար­կան է դպ­րո­ցում»,- «Ի­րա­տե­սի» հետ զրույ­ցում ա­սում է տեր Հայրն ու հա­վե­լում՝ ե­րե­խա­նե­րին պետք չէ զր­կել մայր ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյու­նը հան­րակր­թա­կան դպ­րո­ցում սո­վո­րե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նից։